Καλλιτέχνης θα πει να μιλάς με σιωπή...
Όχι πως δεν έχει κάτι να πει αλλά ο καλλιτέχνης μιλάει κυρίως με το έργο του, με την στάση του.
Ο εν λόγω καλλιτέχνης όμως δεν μιλάει με σιωπή, αλλά μιλάει ''καταγγελτικά'' για τους ανάξιους, τους κλέφτες, για τους διεφθαρμένους και για το σύστημα στο όποιο όμως μεγάλωσε και ο ίδιος,
Αυτός ο καλλιτέχνης δίνει σήμερα συνεντεύξεις στις οποίες κρίνει, αναλύει και ηθικολογεί.
Δεν διαφωνεί, δηλώνει, με τις πρακτικές, τραμπουκισμούς κομμάτων σε όσους δεν τηρούν τα νόμιμα. Γεννάται όμως μια απορία, άραγε συμφωνεί να ελέγξουν τα κόμματα αυτά, με τις ίδιες ακριβώς πρακτικές την νομιμότητα τών νυχτερινών κέντρων στα οποία εμφανίζεται και ο ίδιος;
Είναι , πρέπει να το τονίσουμε, οξύμωρο την στιγμή που τραγουδάει στους δύσκολους αυτούς καιρούς με φόντο την Ακρόπολη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη προσπαθώντας να αφύπνισει τους ακροατές του, την ίδια στιγμή να μην υπάρχει σε κανένα τραπέζι μια απόδειξη,ούτε για τις φιάλες ούτε για τα ''ανθισμένα'' γαρύφαλλα που δέχεται στην αγκαλιά του.
Που είναι λοιπόν η ηθική και η συνείδηση; Αυτό δεν είναι πατριωτισμός, μάλλον είναι πατριδοκαπηλία.
Δηλώνει ο πολέμιος του συστήματος καλλιτέχνης, ότι του προσβάλλουν την αισθητική οι επαίτες των φαναριών λες και αναφέρεται σε άψυχα πράγματα και όχι σε ανθρώπους.
Τραγουδάει τους, με βαθύ νόημα, στίχους του Βάρναλη ΄΄άιντε θύμα, άιντε ψώνιο΄΄ με σακάκι just cavalli. Πώς να το εκλάβουμε άραγε;
Καλεί τα πρόβατα να ξυπνήσουν, μασώντας με ύφος χαλαρό την μαστίχα του.
Δεν φτάνει μια καλή φωνή για να σαι καλλιτέχνης, είναι κατί πιο βαθύ, πιο αληθινό.
Ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται ούτε τα προκλητικά ρούχα μιας επώνυμης εταιρίας για να κερδίσει τα βλέμματα του κοινού, ούτε προκλητικές δηλώσεις.
Εάν μια μέρα τα πρόβατα ξυπνήσουν, όπως προστάζεις αγαπητέ μου καλλιτέχνη, είναι πολύ πιθανό να κριθείς, όχι τόσο για το έργο σου αλλά κυρίως για την στάση σου.
ΕΙΡΗΝΗ.ΜΠηγή: http://www.ramnousia.com/