«Φως - Ελπίδα - Ουρανός»

Ένα εκπληκτικό τραγούδι σε στίχους του ιδιοφυή καλλιτέχνη-ηθοποιού Λάκη Λαζόπουλου και μουσική του Θ. Μικρούτσικου με την αυθεντική εκτέλεση του Μητροπάνου, έχει κάνει… κατάληψη στο μυαλό μου.
Σαν φυσικό αντίδοτο της σημερινής απελπιστικής κατάστασης στο κλίμα της γενικής αβεβαιότητας.

«Φως-ελπίδα-ουρανός! εμένα ο δρόμος μου είναι αυτός κι όποιος θελήσει την πόρτα μου ας χτυπήσει! Τέρμα τα αδιέξοδα! Εγώ! Βάζω τα έξοδα!».

Μέσα στην καταθλιπτική ανασφάλεια, τα λόγια αυτά αποτελούν μια όαση και μια πηγή αναδημιουργίας. Αυτή η διαπίστωση ότι δηλαδή όλα πεθαίνουν και γεννιούνται, οδηγεί σε ένα ουσιαστικό συμπέρασμα. Ότι η αληθινή αξία είναι δωρεάν, ένας ωραίος λόγος-μια θετική προδιάθεση-ένα χαμόγελο-μια «ανώτερη» αίσθηση των πραγμάτων, φέρνουν μια φυσική αισιοδοξία!

Είναι γεγονός ότι η εποχή μας είναι δύσκολη και πολύπλοκη. Χωρίς χρήμα και τη δυνατότητα συναλλαγών, η προοπτική του ανθρώπου περιορίζεται.
Όμως, το χρήμα δεν είναι το παν! Κατά τη γνώμη μου, είναι απλά μια «πιστοποιημένη» καταμέτρηση εξαγοράς αγαθών. Πιο σημαντικό είναι οι συνθήκες που εγγυούνται την ομαλή κυκλοφορία του και κατανομή του και πολύ περισσότερο ο σκοπός και η πρόθεση στην οποία διοχετεύεται.

Το παν για μένα είναι η αρμονική, δημιουργική συνύπαρξη των ανθρώπων μεταξύ τους και κυρίως με το ευρύτερο περιβάλλον, μέσα από ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς. Δηλαδή, την ουσιαστική αναγνώριση δικαιωμάτων του ανθρώπου, την εφαρμογή κανόνων προστασίας και τη συνειδητοποίηση ενός αειφόρου συμφέροντος για ένα δίκαιο καθεστώς ισονομίας και προόδου.

Η πραγματικότητα ποτέ δεν είναι τόσο άσχημη όσο φαίνεται. Όπως είπε ο Α. Τσέχωφ: «Η ζωή είναι δύσκολη… πολύ δύσκολη, όμως… είναι εύκολο… πολύ εύκολο, να την κάνουμε ωραία… πολύ ωραία!».

Αυτό «απαιτεί» να ονειρευόμαστε! Με έναν αληθινό τρόπο, γιατί «τα όνειρα ποτέ δεν μένουν όνειρα», είπε ο αγωνιστής Π. Μελάς. Οι σκέψεις μας «ζωγραφίζουν» το μέλλον! Και είναι ότι πιο ζωτικό κι αναγκαίο να φεύγουμε από καταπιέσεις, υποχρεώσεις οφειλών ή οτιδήποτε εμποδίζει την ψυχή μας να βλέπει φως-ελπίδα-ουρανό!

Η ευψυχία είναι ένα «γηγενές βαθύ συναίσθημα» αλληλεξάρτησης της ανθρώπινης υπόστασης με ένα υπερ-ον. Μια βαθιά αποδοχή μας σε αυτό το φαινόμενο λύνει και όλα μας τα προβλήματα. Βέβαια, χρειάζεται και μια στοχευμένη δράση. Ένα συγκροτημένο σχέδιο που αποβλέπει στην εξέλιξή μας. Γι' αυτό είναι απαραίτητο να μαθαίνουμε από τα λάθη και να παρακολουθούμε τον κύκλο της ζωής.

Να αποκτήσουμε όπλα και να είμαστε έτοιμοι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όπου το βιοτικό επίπεδο μειώνεται συνεχώς, το όπλο μας, κατά τη γνώμη μου, είναι η γνώση για το τι δεν πήγε καλά και η ικανότητα να υπολογίζουμε σωστά και με σύνεση τις επιλογές μας.

Κυρίως ένας καθορισμός της σχέσης κράτος-πολίτης και η καταλυτική επίδραση στην ποιότητα ζωής που αυτή ασκεί. Η περίοδος που περνάμε είναι ένας αργός θάνατος ενός καταστροφικού κατεστημένου. Η νέα δομή θέλει θεμέλια. Αυτά γίνονται από μια συλλογική ευθύνη. Πλέον έχουμε ωριμάσει! Αυτό φαίνεται καθαρά στον ορίζοντα. Το πάλαι ποτέ υπερτροφικό κράτος καταρρέει από το βάρος του… Κανείς δεν γνωρίζει τι θα προκύψει… Τι δυνάμεις θα γεννηθούν και κυρίως τι θα παραλάβουν…

Το σίγουρο, κατά τη γνώμη μου, «λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά». Είμαι επίμονη στη θέση ότι επιβάλλεται η χώρα μας να αποκτήσει «θεσμικές υποδομές», δηλαδή ενιαίο σύστημα ελέγχου, εθνικό κτηματολόγιο, σύγχρονο σύστημα απονομής δικαιοσύνης και πάνω από όλα, αναθεώρηση του συντάγματος! Ένα νέο σημείο αναφοράς του Έλληνα σε μια ευρεία αποδοχή του είναι η εγγύηση αναγέννησης της Ελλάδας! Με φως-ελπίδα-ουρανό, καλώ όλους τους έγκριτους νομικούς κύκλους-παραγωγικές δυνάμεις-παλαιοκομματικές παρατάξεις-αγανακτισμένους, να συν� �άξουν θέσεις που πιστεύουν.

Πως ασκείται εξουσία; Πως χειραφετείται ένας λαός; Μια καταγραφή αρχών-αξιών από όλους τους κλάδους. Κατά τη γνώμη μου, είναι η μόνη λύση για την εθνική μας επιβίωση και το δυσκολότερο είναι ποιος φορέας θα αναλάβει τη συγκρότηση του στην κατακερματισμένη χώρα που υπαγόμαστε.

Η απογοήτευση μου μεγάλη… που είναι το open.gov; Απλά δημοσιεύει συνεντεύξεις του πρωθυπουργού για το… έργο που προβάλει η ψυχαναλυτική του ομάδα G… Η κοινωνία της πληροφορίας… Τόσα χρήματα κοινοτικά κατασπαταλήθηκαν… Τουλάχιστον το Εθνικό Χωροταξικό, που είναι και θέμα εθνικής ασφάλειας, ας ολοκληρωθεί ως προς το μέρος των δασικών εκτάσεων, αρχαιολογίας…

Μόλις το 8% έχει γίνει εδώ και 20 χρόνια… λόγω ιδιοκτησιακών συμφερόντων-ενστάσεων κ.λπ. Η καταγραφή έπρεπε να γίνει με τις εκτάσεις δημοσίου συμφέροντος… Ας είναι… η έλλειψη συντονισμού είναι ένα βασικό αίτιο της ελληνικής χρεοκοπίας…

Το θέμα είναι τελικά ότι αν τραγουδάμε «φως-ελπίδα-ουρανός» μπορεί άμεσα να μην αλλάξει κάτι στα προβλήματα, όμως σίγουρα αφυπνίζει κάτι μέσα μας που μεταδίδεται σαν διακαής πόθος μιας «αγγελικής» τάξης… που υπαγορεύει και τη μετουσίωση στην πράξη…



Μάνια Τσαβλίδου

Πηγή: http://www.ramnousia.com/