Κοίτα ποιος μιλάει ρε! [ένα σύντομο -μα πολύ σύντομο!- διήγημα]

Εκεί στην άκρη του δρόμου, εκεί, δίπλα άπ' το περίφημο ζαχαροπλαστείο του κ. Μισέλ με τις μπαγιάτικες δίπλες, στον υψηλότερο όροφο εκείνης της τεράστιας πολυκατοικίας με τα κατάφυτα μπαλκόνια [για είσοδο έχει έναν φροντισμένο κήπο που μοιάζει περισσότερο με παρκάκι] εδράζεται η ακριβοθώρητη λέσχη των πολύ πολύ έξυπνων. 

Μπορείς να γίνεις μέλος αυτής της ξεχωριστής λέσχης μόνο αν το I.Q. σου είναι από 165 βαθμούς και άνω.

Στο διαμέρισμα συνήθως επικρατεί η ησυχία μιας βιβλιοθήκης όμως τον τελευταίο καιρό -όπως μου επιβεβαίωσαν και κάποιοι άπ' τους γείτονες- επικρατεί μεγάλη αναστάτωση. Η διασάλευση της συνηθισμένης τάξεως προέκυψε όπως φαίνεται από ένα απλό μαθηματικό προβληματάκι. Οι ανανεωμένες μετρήσεις ευφυΐας κατέδειξαν πως τα 47 από τα 92 μέλη της λέσχης έχουν I.Q. από 175 βαθμούς και άνω.

Και όπως θα μπορούσε να προβλέψει κι ένας οποιοσδήποτε ηλίθιος, οι νυν αναβαθμισμένοι θέλουν τώρα να δημιουργήσουν τη δική τους λέσχη αλλά οι νυν υποβαθμισμένοι αντιδρούν εντόνως καθότι δυσκολεύονται να χωνέψουν την ειρωνεία του πράγματος.


Χθες το μεσημέρι, όταν τα πνεύματα είχαν κορώσει για τα καλά αδιαφορώντας για το ακατάλληλο της ώρας, λίγες στιγμές προτού αρχίσουν τα σπασίματα και οι βρισιές που ανάγκασαν την γηραιά γειτόνισσα να καλέσει την αστυνομία [δεν μπορούσε να παρακολουθήσει απερίσπαστα τον Mr. Bean στην τηλεόραση] , λίγο πριν εκείνη την μεγαλειώδη επέμβαση των ειδικών δυνάμεων που τους πήραν όλους σούμπιτους στα κεντρικά σπάζοντας, μεταξύ άλλων, και μια πόρτα ανεκτίμητης εικαστικής αξίας, ακούστηκαν οι εξής βαριές κουβέντες:

- «Πρόκειται περί τρομερού σκανδάλου κυρίες και κύριοι. Όπως φαίνεται, κάποιοι εδώ μέσα έχουν λησμονήσει την αξία της ταπεινοφροσύνης. Ανήκουστα πράγματα! Από που να πρωτοξεκινήσω; Τι να πρωταναφέρω; Με τη δική σας λογική, οι έχοντες 174 βαθμούς μένουν έξω από τη νέα λέσχη!»

- «Πρώτα πρώτα, εσείς που φωνάζετε κύριε δεν έχετε καν 174 βαθμούς. Δεν ξεπερνάτε καν το ψυχολογικό όριο των 170 βαθμών. Εδώ το έχω το χαρτί με τ' αποτελέσματά σας. Λέει... 169 βαθμούς» φώναξε ο αντίδικος.

- «Κύριε, φαίνεται να ξεχνάτε πως δεν υπάρχει από πάνω όροφος άπ' τον δικό μας στην πολυκατοικία»

- «Υπάρχουν όμως άλλες πολυκατοικίες. Και ναι, ναι, μένουν έξω όπως έξω άπ' τη λέσχη μας όπως έξω έμειναν όσοι είχαν μέχρι 164 βαθμούς. Οι κανόνες είναι κανόνες. Και δεν θυμάμαι να διαμαρτυρόσασταν τότε για όσους είχαν μείνει έξω από τη λέσχη μας»

- «Μα αυτό είναι ηλίθιο!»

- «Κοίτα ποιός μιλάει!»

Μετά κάπως έσπασε ένα βάζο, κάποιος ούρλιαξε «αλήτες», κάποιος άλλος φώναξε «ηλίθιοι» και στο διαμέρισμα εκπυρσοκρότησαν οι ήχοι που τόσο συχνά συνοδεύουν τα στημένα ντέρμπι του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος.

Ο άνθρωπος που, καίτοι γείτονας, μου διηγήθηκε τα παραπάνω με μια δυσανάγνωστη χαρά, υποσχέθηκε να με ξανασυναντήσει την επόμενη εβδομάδα για να μου πει πως τελείωσε η ιστορία.
Όταν ολοκλήρωσε τον καφέ του, απομακρύνθηκε χασκογελώντας και σιγομουρμουρίζοντας...

- «Άκου εκεί... ''κοίτα ποιός μιλάει'' χοχοχό, τους ηλίθιους!»

- «Ναι, ναι, κοίτα ποιός μιλάει ρε» σκέφτηκα εγώ χαμογελώντας ειρωνικά κι έπειτα, αιφνιδιασμένος άπ'τον ίδιο μου τον εαυτό μου, γούρλωσα τα μάτια και παρήγγειλα μια
σόδα.

Σωτήρης Ανέστης

Πηγή: http://www.ramnousia.com/