Διαίρει και βασίλευε

Βασική αρχή για να χειραγωγήσεις την κοινωνία είναι η αρχή «διαίρει και βασίλευε». Είναι παλιά αυτή η «συνταγή» και απολύτως αποτελεσματική. Στρέφεις ένα μέρος της κοινωνίας εναντίον του άλλου, «ποδοσφαιροποιείς» κοινωνικές ή επαγγελματικές τάξεις και το πεδίο είναι ελεύθερο να κάνεις ό,τι θέλεις την ώρα που οι άλλοι θα παίζουν το παιγνίδι των «καλών» και των «κακών».

Προκαλεί εντύπωση τι έχει γίνει στη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια, με χλιαρές αντιδράσεις της κοινωνίας, η οποία ΣΥΝΟΛΙΚΑ έπρεπε να προστατεύσει την τιμή, την αξιοπρέπεια και τα καλώς εννοούμενα κεκτημένα πολλών δεκαετιών.

Προφανώς κι έπρεπε ν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα στον τρόπο λειτουργίας του το κράτος και ν αποβληθούν όσοι το λεηλάτησαν-με παραδειγματικές τιμωρίες- αλλά μάλλον δε σταθήκαμε, ούτε εμείς, στο ύψος των περιστάσεων.

Άρχισε ο επιμερισμός των ευθυνών για την κρίση. Φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, φταίνε οι ιδιωτικοί, φταίνε οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι τυφλοί, οι κουφοί, οι νέοι, οι ηλικιωμένοι κλπ. Αυτός έπαιρνε πολλά, εκείνος έπαιρνε λίγα, ο άλλος έτσι, ο άλλος αλλιώς.

Την ίδια ώρα που η κοινωνία δυστυχώς «ψάρωνε» στο δόλωμα του, «τις πταίει» και της διερεύνησης του, ποιοι ήταν αυτοί που «τα φάγανε μαζί»- πολλοί θιασώτες του Παγκάλειου αποφθέγματος βρέθηκαν- οι «οδοστρωτήρες» έκαναν απερίσπαστοι τη δουλειά τους.
Μόλις το πράγμα ζόριζε πετούσαν και το «μπαμπούλα» της εξόδου απ το ευρώ και καθάριζαν. Απ το 2001 άπαντες οι Έλληνες καταριούνταν το ευρώ διότι εκτόξευσε το κόστος ζωής, διότι το «κατοστάρικο έγινε ευρώ», διότι διέλυσε την ανταγωνιστικότητα μας, διότι, διότι., και ξαφνικά οι ίδιοι ανακάλυψαν τη γοητεία του υπό την καθοδήγηση των πρώην υπαλλήλων του ΔΝΤ, που έφτασαν μέχρι την πρωθυπουργία της χώρας.

Δε χρειάζονται νομίζω ειδικές γνώσεις, παρά μια ανάγνωση των τριάντα άρθρων της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Ελληνικού Συντάγματος για να διαπιστώσει κάποιος την ωμή βία, που ασκείται στη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια. Κανονικός Αρμαγεδών, αλλά η «δουλειά» προχωρά, αφού εξακολουθούμε ν αντιδρούμε «συντεχνιακά», ωσάν να φταίνε μεμονωμένα οι φαρμακοποιοί, οι τραγουδιστές, οι στρατιωτικοί, οι καθηγητές κοκ.

Στη βουλή η κυβέρνηση νομοθετεί ό,τι της υπαγορεύουν οι τραπεζικές συμμορίες του ΔΝΤ και της ΕΚΤ και τα «παπαγαλάκια» του τύπου πετούν το δόλωμα του «κάτι φαίνεται ν αλλάζει». Την ίδια στιγμή ο «κυρίαρχος λαός» εξακολουθεί να πληρώνει ως βουλευτή, αυτόν τον ανεκδιήγητο άνθρωπο, που παρίστανε τον πρωθυπουργό να διδάσκει στο Χάρβαρντ «την αντιμετώπιση των οικονομικών κρίσεων»!!! και οι βουλευτές συνεχίζουν να νομοθετούν ανενόχλητοι σα να μη συμβαίνει τίποτα.

Κάπου εδώ θίχτηκαν οικονομικά και οι δικαστές. Κι αντέδρασαν- δικαίως- προειδοποιώντας ότι θα καταφύγουν στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, διεκδικώντας τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα τους. Πολύ καλά θα το κάνουν, μόνο που έπρεπε να το κάνουν πολύ νωρίτερα, όταν στη βουλή νομοθετούσαν οι πολιτικοί μας καθ υπαγόρευση των ξένων νεοαποικιοκρατών τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, όλων ανεξαιρέρως των επαγγελματικών και κοινωνικώς ομάδων, καταδικάζοντας πολλές μελλοντικές γενιές Ελλήνων. Έπρεπε και όφειλαν οι εκπρόσωποι της δικα στικής εξουσίας να τους προστατέψουν.

Επιχειρήματα, όπως τα περί «αξιοπρεπούς διαβίωσης», πρέπει να διατυπώνονται με μεγάλη προσοχή, διότι προκαλούν το «κοινό αίσθημα». Η «αξιοπρεπής διαβίωση» δεν είναι προνόμιο των δικαστών ή οποιουδήποτε άλλου. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου. Έπρεπε να ξέρουν ότι επιστήμονες με ρόλο λειτουργών αμείβονται με 600 ευρώ μηνιαίως και εκατομμύρια συμπολιτών μας δεν έχουν καν το κατοχυρωμένο απ τη Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δικαίωμα στην εργασία.

Βλέπετε πως «ανατροφοδοτείται» αυτόματα αυτό που περιγράφτηκε πριν; Ο ένας στρέφεται κατά του άλλου. Το να βάλει-σημειολογικά- η πρόεδρος των δικαστών και εισαγγελέων την τήβεννο, για να δηλώσει εμφαντικά προς την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία-κατά δήλωσή της- την απόγνωση των συναδέλφων της για τις μισθολογικές μειώσεις που υφίσταται ο κλάδος, είναι σίγουρα σημαντικό. Θα ήταν απείρως σημαντικότερο αν έβαζε τα «γουνάκια» ή την «τήβεννο», να μιλήσει για την «αναξιοπρεπή διαβίωση» ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Αυτή τη στιγμή οποιοσδήποτε διεκδικεί με συντεχνιακή νοοτροπία και «παπικό» στόμφο τα δικά του δίκαια, μόνο αντιπαθής κοινωνικά γίνεται. Όλοι μας είμαστε θύματα μιας παρατεταμένης βίαιης επίθεσης, που ξεκάθαρα στοχεύει στην πλήρη διάλυση του κοινωνικο-οικονομικού ιστού.

Δυστυχώς, αυτό που λανθάνει της προσοχής και μάλλον είναι το βασικότερο όλων, είναι ότι βρισκόμαστε πλέον μπροστά σε κρίση ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ, ΕΘΝΙΚΗ, ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ. Με τα παρόντα δεδομένα και την προδιαγεγραμμένη πολιτική θα ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΟΛΗ η ελληνική κοινωνία. Υπάρχει ήδη δημογραφική αλλοίωση, ανοίγουν μέτωπα εθνικά, ενώ δραστηριοποιούνται πλέον οργανώσεις που τις γνωρίζαμε να δρουν σε χώρες του Τρίτου Κόσμου (π.χ γιατροί χωρίς σύνορα, γιατροί του κόσμου κλπ).

Ορισμένοι δεν έχουν, δυστυχώς, καταλάβει πως, είτε έχεις κάποιες καταθέσεις που σε κρατούν «ζωντανό» ακόμα, είτε έχεις μια σίγουρη-πενιχρή έστω-σύνταξη ή μισθό κανείς δε θα γλιτώσει. Κάθε κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα που αντιδρά κατά μόνας και με τη δική της συντεχνιακή λογική, απλά εξυπηρετεί το «διαίρει και βασίλευε».

Νομίζω πως η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας μας απεχθάνεται-λόγω προϊστορίας- το «βασίλευε», αλλά στο «διαίρει» δυστυχώς έχουμε κακή προηγούμενο. Εδώ που φτάσαμε «νικητές» και «ηττημένοι», «επιβιώσαντες» και «διασωθέντες» δε θα υπάρξουν. Μια γενικευμένη κοινωνική ανάφλεξη θα κάψει τα «ξερά» μαζί με τα «χλωρά».

Πληροφορούμενος τα περί Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, τα σχεδιαζόμενα ενεργειακά πάρκα ανά την επικράτεια, την εκποίηση ακινήτων που αδυνατούν να συντηρήσουν πλεόν οι κάτοχοι τους, σε συνδυασμό με τη σταθερά αυξανόμενη μετανάστευση του ανθρώπινου-επιστημονικού δυναμικού της χώρας με ζώνουν «μαύρα φίδια».
Το πρόβλημα δεν είναι μεμονωμένο των φαρμακοποιών, των γιατρών, των δικαστών, των πανεπιστημιακών ή των ενστόλων. Κάτι σοβαρότερο φαίνεται να διακυβεύεται και όσο χρόνο αναλωνόμαστε με τα «συντεχνιακά» μας κεκτημένα, κάποια στιγμή θα ζούμε σε μια χώρα που θα βρεθεί σε κανένα «χρονοντούλαπο της ιστορίας».

Προσωπικά απ το πολιτικό προσωπικό της χώρας που εκπροσωπεί τις δυο απ τις τρεις εξουσίες είμαι πλήρως απογοητευμένος. Είναι τραγικά ανεπαρκές (στην καλύτερη των περιπτώσεων). Η εναπομείνουσα τρίτη εξουσία με παρουσίες, όπως αυτή της εκπροσώπου της, αδυνατεί να πείσει πως είναι το μοναδικό στήριγμα του βαλλόμενου, πανταχόθεν, Έλληνα. Ας βγουν, επιτέλους, να μιλήσουν αυτοί οι δικαστές ως θεσμός,-με τήβεννο ή όχι είναι αδιάφορο αλλά με ψυχή- όχι στ όνομα των συναδέλφων τους, και της «αξιοπρέπειας» τους, που προσμετράται σε ευρώ, αλλά στ όνο� �α των παιδιών τους, που σίγουρα καλούνται να ζήσουν τον ίδιο εφιάλτη με τα παιδιά όλων των Ελλήνων.

ΥΓ. μήπως πρέπει να επέμβει τελικά η Διεθνής Αμνηστία στην Ελλάδα, όταν απροκάλυπτα παραβιάζονται κάποια απ τα άρθρα της Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;

ΑΡΘΡΟ 1
'Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.

ΑΡΘΡΟ 8
Καθένας έχει δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος.

ΑΡΘΡΟ 23
Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργεία.
'Ολοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

ΑΡΘΡΟ 25
Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό,κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. 'Εχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του,εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.
Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. 'Ολα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα,απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

ΑΡΘΡΟ 30
Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε ένα κράτος, σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΑΝΑΚΗΣ

Πηγή: http://www.ramnousia.com/